Eleanor Vere Boyle

Eleanor Vere Boyle (1825-1916) była angielską malarką i ilustratorką. Jest uważana za jedną z najważniejszych ilustratorek książek dziecięcych XIX wieku.

Beauty and the Beast: An Old Tale New-Told. London: Sampson Low, Marston, Low, and Searle, 1875.
SurLaLune Fairy Tales

Beauty and the Beast: An Old Tale New-Told. London: Sampson Low, Marston, Low, and Searle, 1875.
SurLaLune Fairy Tales

Andersen, Hans Christian. Fairy Tales by Hans Christian Andersen. Eleanor Vere Boyle, illustrator. London:  Sampson Low, Marston, Low, and Searle, 1872.
SurLaLune Fairy Tales

Andersen, Hans Christian. Fairy Tales by Hans Christian Andersen. Eleanor Vere Boyle, illustrator. London:  Sampson Low, Marston, Low, and Searle, 1872.
SurLaLune Fairy Tales

Bawełniana suknia, c.1865

Zdjęcia pochodzą ze strony The Metropolitan Museum of Art

http://www.metmuseum.org

http://www.metmuseum.org

Jedwabna suknia, 1984-1986

Mimo że w XIX wieku czarny postrzegany był jako kolor żałobny, wiktoriańskie damy nosiły go również w dni powszednie, wedle ówczesnej mody.
Zdjęcia sukni pochodzą z bloga FIDM Museum.

Przód sukni, FIDM Museum

Tył sukni, FIDM Museum

FIDM Museum

Damski strój wiktoriański - gorset

Gorset to część ubioru damskiego używana od końca XIV wieku, aż do pierwszej dekady XX wieku. Mimo że jego forma i kształt zmieniały się wraz z lansowanym w danej epoce ideałem, jego podstawowe zadania pozostawały niezmienne - gorset miał wysmuklać talię, usztywniać korpus oraz podkreślać biust.
W latach trzydziestych XIX wieku gorset uważany był za konieczność, wierzono bowiem że kobieta - stworzenie niezwykle słabe - potrzebuje pomocy w utrzymaniu sztywnej, prostej sylwetki. Idealna w tym czasie figura miała kształt klepsydry, dlatego gorset przedłużono poniżej talii i usztywniono, podkreślając tym samym krągłość bioder, a także formując linie pleców i brzucha. Rzecz jasna nie wszystkie wiktoriańskie kobiety decydowały się na noszenie sztywnych gorsetów. Pracujące matki i żony pochodzące z klasy robotniczej wybierały lżejsze, nie krępujące ruchów stroje.
Istnieje wiele historii i anegdot dotyczących gorsetów i ich wpływu na kobiece ciała - ciasno sznurowane ubiory zmieniały kształt żeber, powodowały znaczne problemy z oddychaniem, a nawet deformowały narządy. Kobiety noszące je od najmłodszych lat nie były w stanie bez nich siedzieć lub stać przez dłuższą chwilę, a brak możliwości wzięcia głębszego oddechu powodował wsród nich częste omdlenia. Ponoć niektóre wiktoriańskie damy decydowały się na chirurgiczne usunięcia żeber, by ich gorsety mogły być sznurowane jeszcze ciaśniej.  Nie wiadomo czy powyższe przykłady są prawdziwe, czy też zostały wymyślone. Na stronie A Short History of Corsetry przeczytać można, iż większość tych historii może być wynikiem męskich sadomasochistycznych fantazji (wszechobecnych w tamtych czasach), gdyż gorsety znalezione w muzeach rzadko mają w pasie mniej niż 20 cali (ok 50 cm). Mimo to faktem jest, iż gorset w epoce wiktoriańskiej był nieodzowną częścią damskiego ubioru. Kobieta która go nie nosiła, uważana była za osobę nieprzyzwoitą, a nawet rozwiązłą. 

Gorset z 1860 r., Historia Ubioru 

Gorset z 1880 r., Historia Ubioru

Gorset z 1894 r., History of Corsets

Na przełomie XIX i XX wieku gorsetowi nadano kształt litery S. Gorset ten miał prosty front bardzo niski, ledwie podpierający piersi dekolt, akcentował wyraźnie kobiece biodra. Strona Historia Ubioru podaje, iż taka konstrucja zmuszała kobietę do utrzymywania nienaturalnej pozycji, z wypchniętą do przodku klatką piersiową oraz mocno cofniętymi biodrami.

Ilustracja z amerykańskiego magazynu  Ladies Home Journal,  (październik 1900),  na której ukazano kontrast pomiędzy wiktoriańską sylwetką, a figurą nadaną przez nowy typ gorsetu (S).  History of Corsets.

Bibliografia
http://commons.wikimedia.org/wiki/History_of_corsets
http://victorianeracnr.blogspot.nl/2011/01/history-of-victorian-corset.html
http://www.historiasztuki.com.pl/HISTORIA-UBIORU-13-HISTORYZMY.html
http://homepage.ntlworld.com/davesplace/Chistory.htm